Czego dowiedzieliśmy się podczas debaty CSR a migracja?

Podczas Konferencji EUROPA+AZJA Młodzież w strategiach CSR, która odbyła się 11 października 2017 roku, mieliśmy przyjemność gościć przedstawicieli organizacji pracujących z migrantami oraz na rzecz praw człowieka. Oto najważniejsze pytania i punkty, które pojawiły się podczas dyskusji.

Pytania:

• Jaką role odgrywają pracodawcy w ochronie praw człowieka pracowników – imigrantów?
• Jakie są największe wyzwania przed jakimi stają migranci ekonomiczni w kraju docelowym?
• Jaką rolę w ochronie praw człowieka migrantów pełni sektor prywatny?
• Czy biznes efektywnie ochrania migrantów przed wyzyskiem, handlem ludźmi i nadużyciami?
• Czy społeczna odpowiedzialność biznesu jest wystarczającym narzędziem gwarantującym pracownikom-imigrantom ich prawa?

Uczestnicy debaty:

IRIS CALUAG – Plan International

JACQUELINE KACPRZAK – Misterstwo Rozwoju

GUSTAVO MEIXNER – Spanish & Portuguese Training Centre, Wielka Brytania

PAULINA ADAMCZAK – Stowarzyszenie Interwencji Prawnej

AGNIESZKA MIKULSKA-JOLLES – Helsińska Fundacja Praw Człowieka

JANINA OWCZAREK – Międzynarodowa Organizacja do Spraw Migracji (IOM)

KAMIL WYSZKOWSKI – UN Global Compact Network Poland

Najważniejsze punkty dyskusji:

• W Polsce, migranci (zwłaszcza z Ukrainy, a nawet takich krajów azjatyckich, jak Wietnam czy Filipiny), stanowią 5-6% siły roboczej. Większość z nich przybyła do Polski aby studiować, ale także aby pracować. Migracja ekonomiczna stanowi główny powód emigracji z krajów pochodzenia.
• Wielu imigrantów, zarówno w Polsce, jak i Wielkiej Brytanii, doświadczyło sytuacji, w których naruszono ich prawa, nie otrzymywali wynagrodzenia za swoją pracę, czy byli wykorzystywani przez swoich pracodawców. W Polsce 22% ukraińskich imigrantów zgłosiło nadużycia ze strony ich przełożonych.
• Nadużycia występują szczególnie w stosunku do kobiet, w kwestiach świadczeń związanych z macierzyństwem. Imigrantki są zwalniane po zajściu w ciążę lub mają problemy ze znalezieniem pracy po ciąży.
• Wielu imigrantów nie jest świadomych swoich praw, ani tego jakie są dostępne kanały prawne w przypadku ich naruszenia. Pojawia się tu także kwestia bariery językowej. W Wielkiej Brytanii niektórzy imigranci są wykluczeni z usług socjalnych, ponieważ nie mogą komunikować się po angielsku i nie potrafią dochodzić swoich praw.
• Ministerstwo Rozwoju promuje CSR wśród prywatnych firm w Polsce jako drogę do dbania o swoich pracowników i konsumentów. Jednak często CSR jest krytykowany i napotyka na ograniczenia. Ministerstwo wspiera firmy, aby ich działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu były skuteczne i akceptowane przez społeczeństwo.
• Firmy są odpowiedzialne za zapewnienie przestrzegania praktyk etycznych, które są uznawane przez standardy międzynarodowe.
• Firmy muszą dostarczać swoim pracownikom możliwości budowania potencjału, wspierać inicjatywy społecznościowe i wzmacniać lokalne działania, które mogą zapewnić niezbędne wsparcie, jakie migranci i ich rodziny potrzebują.
• Z perspektywy sektora prywatnego, firmy mogą chronić prawa migrantów, pomagając im dotrzeć do usług socjalnych i integracji ze społeczeństwem, np. wspierając lekcje nauki języka.
• Pojawiają się jednak następujące pytania: Jak ocenić słusznie to co etyczne i to, co nieetyczne? Co imigranci mogą zrobić, jeśli są narażeni na nieetyczne praktyki ze strony swojej firmy? Jak możemy uświadomić i przekonać firmy do “etycznego” podejścia?
• ONZ ustanowiło zasady promujące zrównoważony rozwój przedsiębiorstw, co pozwala firmie działać komercyjnie przy jednoczesnym spełnieniu podstawowych obowiązków w zakresie praw człowieka, pracy, środowiska i walki z korupcją. Firmy mogą zacząć od sprawdzenia jak włączyć te wytyczne w praktykę biznesu.
• Musimy zachęcać dostawców do przestrzegania standardów etycznych. Skoro firmy przechodzą proces globalizacji, nadużycia nadal mogą się zdarzać.
  • Jednym ze sposobów jest nakłanianie przez rząd firm do ujawniania informacji na temat zasobów ludzkich i praw człowieka.
  • Konsumenci mogą domagać się od firm etycznego podejścia.

Wyniki ankiety (moderator przedstawił kilka stwierdzeń, a publiczność i paneliści mogli podnieść rękę, jeśli się z nim zgadzali):